Λίγες περισσότερες... παράπλευρες απώλειες

Η Ιρακινή κυβέρνηση καλείται από τη Διεθνή Αμνηστία να προστατεύσει τους ομοφυλόφιλους στην αυγή εντός ξεσπάσματος βίας και δολοφονιών νεαρών ομοφυλόφιλων αντρών.

Τις τελευταίες εβδομάδες οι αναφορές σε θανάτους που αφορούν δολοφονίες αγοριών κι αντρών που θεωρούνται ομοφυλόφιλοι έχουν φτάσει τις 25, σύμφωνα με την Διεθνή Αμνηστία.

Η διεθνής οργάνωση απηύθυνε επιστολή στον πρωθυπουργό Μαλίκι με την οποία τον καλεί να αναλάβει επείγουσα και συνολική δράση, ενώ καταδίκασε την αποτυχία της κυβέρνησης να καταδικάσει τις δολοφονίες.

Οι πρόσφατες δολοφονίες έχουν γίνει, σύμφωνα με μαρτυρίες, από ένοπλους Σιίτες κι από μέλη των φυλών ακόμα και των οικογενειών των ίδιων των θυμάτων.

Τρία νέα πτώματα ομοφυλόφιλων αντρών βρέθηκαν στη Σιιτική περιοχή της Βαγδάτης, Σάντρ Σίτι, από τα οποία στα δύο βρέθηκε σημείωση με τη λέξη «ανώμαλος».

Η επιστολής της Διεθνούς Αμνηστίας αναφέρεται ακόμη στην εξώθηση στη βία που προκαλούν με τη στάση τους οι θρησκευτικοί ηγέτες αλλά και οι δηλώσεις που φέρεται να έκανε ανώτερος αξιωματούχος της αστυνομίας και με τις οποίες μάλλον ενθαρρύνει τη στοχοποίηση των ομοφυλόφιλων αντρών.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί την κυβέρνηση να οδηγήσει ενώπιον της δικαιοσύνης όλους τους υπεύθυνους για τις δολοφονίες και να προστατεύσει αποτελεσματικά την κοινότητα των ομοφυλοφίλων στο Ιράκ.

Πηγή: BBC

Μπορεί μία επιστολή της Διεθνούς Αμνηστίας να σώσει τους Ιρακινούς ομοφυλόφιλους; Δεν το πιστεύω και δεν νομίζω ότι πέραν από τη συγκέντρωση κάποιων λεπτών διεθνής δημοσιότητας η παρέμβαση της διεθνής οργάνωσης μπορεί να προσφέρει ουσιαστικά. Η πλήρης διάλυση ενός κράτος για να εξυπηρετηθούν οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί των πολιτισμένων Δυτικών έχει δημιουργήσει ένα χώρο όπου οι πιο ακραίοι και ισχυροί (στρατιωτικά αλλά και ιδεολογικά) ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ χωρίς αντίσταση από ένα ανύπαρκτο κρατικό σύστημα τους δικούς τους νόμους.

Ας το έχουμε υπόψη μας κάθε φορά που θέλουμε να διαλύσουμε θεσμούς και στρεφόμαστε κατά του ‘κράτους’. Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν είμαστε αρκετά… φιλάνθρωποι για να μπορούμε να ζήσουμε αρμονικά χωρίς ‘φύλακες’. Τώρα ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος των φυλάκων είναι μια άλλη ιστορία, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να υπάρχει το δίλημμα της αστυνομικής βίας ή της αναρχίας. Υπάρχουν άλλες λύσεις, κι ευτυχώς το περασμένο Σάββατο στη Λεμεσό αυτό το μήνυμα έστειλαν οι ενεργοί πολίτες.

Όσο αφορά το Ιράκ, μέχρι να οδηγηθούν όλοι οι ομοφυλόφιλοι είτε στο θάνατο είτε στην αυτοεξορία, θα μετρούμε τις ανθρώπινες ζωές ως κάποιες περισσότερες… παράπλευρες απώλειες, χωρίς τη δύναμη ή/και τη διάθεση να αντιδράσουμε!