Η «Πολυκατοικία», μία από τις πιο δημοφιλείς σειρές της σεζόν, βρέθηκε στην επικαιρότητα εξαιτίας της αναγγελίας ελέγχου στο περιεχόμενό της μετά από καταγγελία τηλεθεατή στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Στοχοποιήθηκε δηλαδή το σενάριο επειδή στην υπόθεση περιλαμβάνεται ένα γκέι ζευγάρι που συζεί σε ένα από τα διαμερίσματα. (Ελ. Τύπος, 07.02.09)
Το ίδιο είχε συμβεί και με το φιλί του Παπακαλιάτη. Δύο άντρες χωρίς ροζ αποχρώσεις φιλήθηκαν λίγο πριν/ μετά τα μεσάνυχτα (δεν θυμάμαι ακριβώς) κι ενοχλήθηκε το ΕΣΡ που επέβαλε το πρόστιμο των 100.000, το οποίο τελικά αναιρέθηκε από δικαστήριο.
Ποτέ δεν άκουσα ή διάβασα διαμαρτυρίες για κακά παραδείγματα που προσφέρει η TV όταν τον γκέι υποδύεται ο Μπιμπίλας με τα φουλάρια του, ούτε βεβαίως οι "κομμώτριες" του Λάκη στους Δέκα Μικρούς Μήτσους. Η διαφωνία και η οργή όλων εκφράζεται όταν δύο άντρες που είναι έξω από τα "γκέι πρότυπα" όπως αυτά είναι διαμορφωμένα μέσα στο μυαλό της πλειοψηφίας κάνουν ό,τι κάνουν κι όλα τα υπόλοιπα ζευγάρια της TV. Ανταλλάσσουν κάποιες στιγμές τρυφερότητας.
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η ομοφυλοφιλία είναι αποδεκτή στη κοινωνία φτάνει να είναι παρδαλή ροζ ή... φούξια. Στο βαθμό που η ομοφιλοφυλία είναι γραφικότητα, περιθωριακή και παρουσιάζεται ως καρικατούρα δεν ενοχλεί. Η αποδοχή της ως κανονικότητα, ως φυσιολογική συμπεριφορά ενός μέσου άντρα που απλώς τυγχαίνει να έχει διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό τότε προκαλεί αντιδράσεις, δείγμα της κοινωνικής υποκρισίας.
Βέβαια πιστεύω ότι μερίδιο ευθύνης έχουμε κι εμείς. Όσο δεν κάνουμε το outing μας για να καταλάβουν οι φίλοι και οι συγγενείς μας πως οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι εξωγήνοι αλλά οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν μαζί μπάλα, που πάνε για ποτό, που τους νοιάζονται, τότε θα επιλέγουν να "ξορκίζουν" το κακό και θα αντιδρούν με ρατσισμό.
Για να είμαι δίκαιος, το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό. Ακόμη και στην απελευθερωμένη Βρετανία, πριν λίγους μήνες το ΒΒC μετέδωσε σε ώρα υψηλής τηλεθέασης στη δημοφιλή σειρά Eastenders φιλί μεταξύ δυο αντρών και δέχθηκε αρκετά παράπονα από τηλεθεατές για τα άσχημα παραδείγματα που δίνει! Πως αντέδρασε ο Αγγλικός τηλεοπτικός οργανισμός; Απάντησε πως "αντιμετωπίζει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις στις σειρές του με την ίδια λογική που αντιμετωπίζει και τις ετερόφυλες σχεσεις". Τόσο απλά...
Για την ιστορία το BBC και η σειρά Eastenders ήταν η πρώτη που έδειξε φιλί μεταξύ δύο αντρών από το 1989, έστω κι αν ήταν ένα απλό φιλί στο μέτωπο! Από τότε ακολούθησαν αρκετά γκέι ζευγάρια στις βρετανικές τηλεοπτικές σειρές που αντάλλαξαν κατά καιρούς τα δικά τους φιλιά ενώ το αντίπαλο δέος του Eastenders, το Coronation Streer του ιδιωτικού ITV έσπασε τα δικά του ταμπού μόλις το 2003!
"Γιαγιά, είμαι Non-Binary" - Ερασιτεχνικό Ντοκιμαντέρ
Πριν από 4 εβδομάδες
Θα κολλήσουν τα μώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρά τώρα, έχω απορία πότε θα απαντούν πίσω με παρόμοιο ύφος όπως του BBC
Καλησπέρα! Αααα, πολύ ωραίον το ιστολόγιον φίλτατε, θα σε "παρακολουθώ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά :-)
@ apparos
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως φίλε αυτό ήταν το κυρίαρχο επιχείρημα σε κάποια από τα μηνύματα που δημοσιεύτηκαν τότε. Το πρόβλημα είναι πως... μπερδεύονται τα παιδιά κι αναρρωτιούνται αν είναι γκέι επειδή φυλάνε τον πατέρα τους (ελπίζω να μην δίνουν φιλιά στο στόμα, γιατί τότε όντως κατι θα πάει περίεργα στις στρέιτ οικογένειες).
Η απάντηση σ' αυτό το χαζό επιχείρημα ήρθε από την καλύτερη (για μένα εφημερίδα) της Αγγλίας, την Guardian. Ο αρθρογράφος της απάντησε πως το πιο απλό κι εύκολο είναι να εξηγήσουν στα παιδιά ότι όπως υπάρχουν ετερόφυλα ζευγάρια υπάρχουν και ομοφυλόφιλα. "Well, son/daughter, some people like people of the same sex in the way that your mum and dad like each other." Now, that's not difficult, is it?"
Όλο το άρθρο εδώ:
http://www.guardian.co.uk/culture/tvandradioblog/2008/oct/22/eastenders-gay-kissing
@politispittas
Με τιμά η επίσκεψη σου και το σχόλιο σου. Σιχαίνομαι τις φιλοφρονήσεις αλλά αυτή τη στιγμή έτσι νιώθω κι αυτό λέω... ειδικά αν το σχόλιο αφορούσε τα κείμενα κι όχι τους χρωματισμούς που επέλεξα ;-)
Την ίδια ώρα πάντως έγραφα κι εγώ το σχόλιο μου στο blog σου για τον ΣΥΝ.
Το πρώτο γκέι φιλί στην αμερικάνικη TV ήταν στη σειρά Will and Grace και είχε γίνει της πουτάνας, μεγάλος σάλος γύρω από το θέμα! Το θέμα είναι πως από τότε ακολούθησαν κι άλλα πολλά τέτοια φιλιά, όπως επίσης έχει περάσει μία δεκαετία και πλέον στην Αμερική το φιλί μεταξύ αντρών είναι σαφώς πιο αποδεκτό από τον μέσο άνθρωπο. Δεν είναι κάτι το διαφορετικό που δυσκολεύεται ο στρέιτ να αποδεχτεί γιατί του είναι άγνωστο. Μία γνώριμη εικόνα δεν προκαλεί τόσες αντιδράσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυελπιστώ πως η συνέχεια της "καλής" προβολής αυτής της πραγματικότητας στους δέχτες παγκοσμίως, θα βοηθήσει την οπισθοδρομική μας κοινωνία να γίνει έστω, έστω λίγο πιο ανοιχτόμυαλη. Αυτό πιστεύω θα καταστήσει σαφώς ευκολότερο και για τους γκέι να βγαίνουν από τα ντουλάπια τους :)
Σιγά σιγά έρχεται!
Πριν 10 χρόνια οι μαύροι δεν μπορούσαν να φανταστούν πως υπήρχε έστω η απομακρυσμένη πιθανότητα να βγει κάποιος μαύρος πρόεδρος σε "άσπρη" χώρα, πόσο μάλλον πλανητάρχης. Οι καιροί αλλάζουν. Κάπου στον κόσμο έχουν ήδη αλλάξει. Στη Σουηδία είναι ευρέως αποδεκτή η συνύπαρξη γκέι ζευγαριών, νόμιμος ο πολιτικός γάμος, και από τον Μάϊο, νόμιμος και ο θρησκευτικός.
Καλώς όρισες στην μπλογκόσφαιρα χρωματιστέ εγκέφαλε :)
Καλώς σε βρήκα Ψυχια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα σιγά σιγά αλλάζουν τα πράγματα αλλά επιμένω ότι κι εμείς πρέπει να είμαστε πιο διεκδικητικοί. Δεν λέω να βγαίνουμε με φανελάκια "Είμαι γκέι κι αν σ' αρέσω", όπως δεν βγαίνουν και οι στρέιτ με αντίστοιχα φανελάκια. Απλώς να είμαστε λίγο περισσότερο ειλικρινείς με την οικογένεια και τους φίλους μας. Τουλάχιστον να μην προσποιούμαστε ότι είμαστε κάτι που δεν είμαστε. Για αρχή ας τα αφήσουμε να εννοούνται και κυρίως να μην λέμε ψέματα για ν' αποφεύγουμε άβολες καταστάσεις κι ερωτήσεις.
Καλές e-συνεδρίες να έχουμε γιατρέ μου για να κρατούμε και σε ηρεμία τον πολύχρωμο εγκέφαλο μας ;-p
Για αρχή ας τα αφήσουμε να εννοούνται και κυρίως να μην λέμε ψέματα για ν' αποφεύγουμε άβολες καταστάσεις κι ερωτήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχώς δεν φαίνεται να έχει αποτέλεσμα. Αν εξαιρέσουμε την άρνηση που διακατέχονται, φροντίζουν να σου υπενθυμίζουν πόσο "κακό" είναι για να σε βάλουν στο "ισσιον" δρόμο σε περίπτωση που οι φοβίες του ισχύουν.
Το κράξιμο δε... δεν το γλιτώνεις, ούτε που τους "όμοιους"
Που θέλω να καταλήξω, εν βλέπω να αλλάσει κάτι. Όποτε γιατί να μεν παίξεις καλό θέατρο και να «βολευτείς» σε ένα τρόπο ζωής;
e-συνεδριάσεις θέλω τζαι εγιώ! :P
Πολύ σωστή τοποθέτηση. Με απασχολεί γενικότερα το ζήτημα, ως κοινωνικό που είναι, αλλά και με προοπτική - άραγε πώς θα έχει εξελιχθεί (?) η επαρχιακή και στενόμυαλη κοινωνία μας σε μερικά χρόνια από τώρα, αν το δικό μου παιδί τολμήσει ενδεχομένως να κάνει ένα δικό του outing?
ΑπάντησηΔιαγραφήSaigon
@ apparos
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρε το χρόνο σου. Εσύ θα αποφασίσεις για τη ζωή σου κι εσύ θα ζεις με τις επιλογές σου. Απλώς έχω την άποψη ότι η ομοφυλοφιλία δεν "βολεύεται" και δεν κρύβεται μέσα σε μια ετερόφυλη σχέση/ οικογένεια. Μου έδωσες αφορμή για ένα από τα επόμενα κείμενα. Θα είναι για Αληθινό Ερωτα... (λες να το στείλω και στον Αλφα; :-p )
Καλό ΠΣΚ να χεις.
@ Saigon & Baygon Inc.
Τι ευχάριστη επίσκεψη. Δεν γνώριζα το μπλογκ σου μέχρι που άφησες σχόλιο. Μπήκα, κρυφοκοίταξα και λύθηκα στα γέλια. Ακόμη πιο ευχάριστο είναι το σχόλιο σου. Εκπληξη! Συνήθως οι γονείς ρωτάνε "πως να γλυτώσω το παιδί μου μην μου γίνει γκέι;" (γκέι δεν γίνεσαι, γεννιέσαι αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία) κι όχι πως θα αλλάξει η κοινωνία ώστε να το αποδεχθεί αν είναι γκέι.
Καλές αυξήσεις... στην οικογένεια και πάντα keep an open mind (αφού είδα ότι το μιλάτε και το αγγλικό χαχαχαχα)!
Μας διάβασες??? Τι ευγενικό εκ μέρους σου! Χαίρομαι πολύ που σου φτιάξαμε το κέφι. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπες και παραμέσα, έχει κι άλλο γέλιο - έχουμε ένα ταλέντο στο να προσελκύουμε ξεκαρδιστικές φάσεις...
(Υπόμνημα: όπου Saigon εγώ, όπου Baygon ο καλύτερός μου φίλος, και όπου Woody ο άντρας μου!)
"Πώς να γλιτώσω το παιδί μου μην μου γίνει γκέι?"
Ναι, αμέ. Επίσης, πώς να γλιτώσει το έρμο το παιδί από τέτοια νοοτροπία? Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, το "γκέι" δεν είναι αρρώστια που μπορεί να πάθει κάποιος ενώ πριν δεν το είχε (έχω ακούσει τερατώδη σχόλια πάνω σ'αυτό από πρόσωπο της ευρύτερης οικογένειάς μου, αλλά μη σου φάω όλο το χώρο των σχολίων με την πολυλογία μου...).
Τελικά η σκέψη είναι μόνο μία:
"Με ποιο δικαίωμα θα ορίσω εγώ πώς θα γίνει ευτυχισμένο το παιδί μου?". Αυτό θα'πρεπε να μας νοιάζει. Το ουσιαστικό. Να γίνει ευτυχισμένο, να βρει τη χαρά, να δώσει χαρά.
Saigon
@ Saigon
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχήν ευχαριστώ για τις συστάσεις, γιατί η αλήθεια είναι πως μπερδεύτηκε λίγο διαβάζοντας και κάποια σχόλια. χαχαχα.
Πρέπει να έχετε χαρισμα στο να προσελκύτε στιγμές που βγάζουν αβίαστα γέλιο, σε βαθμό που αναρρωτιέμαι αν είναι όλα αληθινά ή είναι προϊόν ενός (ή πολλών) ευφυών μυαλών... ;-)
Αφησα και σχόλιο το πρωί αλλά φοβάμαι πως μέσα στα τόσα γέλια δεν το ανάρτησαν στο τελευταιο ποστ αλλά κάπου πιο χαμηλά.
Μακάρι να υπήρχαν πολλοί που να σκέφτονταν όπως εσένα. Θα είχαμε μια κοινωνία πολύ πιο ανεκτική, και δεν αναφέρομαι μόνο στους γκέι, αλλά μου δίνεται η εικόνα ενός γενικά ανοικτόμυαλο ανθρώπου.
Θα τα λέμε... κι εδώ κι εκεί. Καλό ΣΚ.
Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που λες ότι νομίζουν πως οι gay είναι εξωγήινοι. Μιλάνε απαξιωτικά και βρίζουν τους gay στην παρέα, λες και δεν υπάρχει περίπτωση να είναι κάποιος gay στην παρέα. Λες και οι gay έχουν κέρατα για να ξεχωρίζουν... Κάποια στιγμή θα την πω σε κανέναν πολύ άσχημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με αυτά που γράφεις και με αυτά που γράφουν οι υπόλοιποι φίλοι αλλά δεν νομίζετε πως η ευθύνη του Λαζόπουλου είναι μεγάλη;έχει τόση δύναμη στα χέρια του,επηρεάζει τόσο κόσμο και επιμένει να παρουσιάζει τους ομοφυλόφιλους με τον "εξωγήινο" αυτό τρόπο!Και το κάνει μόνο και μόνο για να χαϊδέψει τ'αυτιά των νοικοκυραίων που τον λατρεύουν σαν ήρωα...άλλωστε η εκπομπή του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η αποθέωση του λαϊκισμού!Φοβάται να δείξει άλλη πλευρά των ομοφυλόφιλων γιατί ξέρει ότι έτσι θα έρθει αντιμέτωπος με το κοινό και θα χάσει αυτή την μεγάλη δύναμη που έχει!Κάνει μεγάλη ζημιά!Πολύ μεγάλη ζημιά!Ο μέσος Έλληνας πατέρας που θα μάθει ότι ο γιος του είναι ομοφυλόφιλος το πρώτο πράγμα που θα του έρθει στο νου είναι η φάτσα του γιου του με τα σώματα των καρικατούρων του Λαζόπουλου!Ε δεν θα το γλιτώσει το εγκεφαλικό ούτε το παιδί τις διώξεις!Γιατί λοιπόν σιωπάτε έτσι απέναντι στον Λάκη;μήπως για την κομματική εκδούλευση που προσφέρει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάω για τον Λαζόπουλο και δεν κάνω γενικό κήρυγμα γιατί αυτή τη στιγμή είναι μέρος του προβλήματος.Και μιας και λέω για Λαζόπουλο και κράξιμο στην ομοφυλοφιλία,Λάκη μου "Ουαι υμιν...υποκριταί"
Η απόψεις σου περί παραδοχής της ομοφυλοφιλίας μου άρεσαν όπως και πολλά από τα σχόλια,να και κάτι που συμφωνούμε.Α,και το χρώμα του φόντου είναι ωραίο.
@Owain Glyndwr
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις δίκαιο για την ευθύνη που έχει ο Λαζόπουλος, ειδικά ο Λαζόπουλος. Από τη μία μιλάει συνέχεια για τη νεολαία και τις ανησυχίες της, μιλάει για μια Ελλάδα ανοικτή, αναφέρεται στους κατατρεγμένους μετανάστες αλλά όταν έρχεται στους ομοφυλόφιλους, γίνεται ακραία ομοφοβικός!
Ευχαριστώ για το φόντο, αλλά δεν είναι δικό μου. Το δανείστηκα από το http://blogspottemplates.blogspot.com/
Εγώ το διάλεξα όμως!!! ;-)
@ Τομ Σόγιερ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως ήρθες στο πολύχρωμο σπιτικό μου. :-)
Κάθε φορά που θα γίνει τέτοιο σκηνικό, θυμώνω με τον εαυτό μου αν δεν έχω το θάρρος να απαντήσω πίσω, έστω και πιο γενικά. Εχει τύχει ν' απαντήσω και να τα προσπαθούν να τα μπαλώσουν μετά. Ευτυχώς σε γενικές γραμμές ήταν λίγες οι φορές που έγινε κάτι τέτοιο. Καλό ΠΣΚ
Colour έχω την εντύπωση πως πρέπει να βρούμε το θάρρος αλλά και την ψυχραιμία να απαντάμε( ε ναι πρώτα χρειάζεται ψυχραιμία με ορισμένους).Προσωπικά ,εκτός από τους συγγενείς μου, απαντάω σε κάθε τέτοια πρόκληση παρόλο που είμαι εντελώς...στην ντουλάπα.Τα παίρνω όταν ακούω μαλακίες και απαντάω κι ας καταλάβουν ό,τι θέλουν.Διαπιστώνω στο τέλος ότι κάτι κατάφερα.Μόνο οι gay χωρίς τους bi ή όσους είχαν ποτέ ομοφυλική εμπειρία είναι το 10%,μεγάλο ποσοστό (ο Συριζα με 7% καίει την Ελλάδα...χιούμορ)!Έχουμε δύναμη στα χέρια μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ' άρεσε η σύγκριση με το Σύριζα! Μου δωσες κι ιδέα για ένα ποστ, καθαρά πολιτικό στο άμεσο μέλλον. ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά είμαι της λογικής που λέει ότι δεν μπορούμε να τα περιμένουμε όλα από τους άλλους. Δεν έχω το θάρρος να μιλήσω ανοικτά αν και θα το θελα πολύ. Ενας από τους λόγους που δεν θέλω να γυρίσω Κύπρο είναι πως τέτοιου τύπου προκλήσεις ομοφοβίας είναι καθημερινές και δεν ξέρω πόσο θ' αντέξω.
Εχω την αίσθηση ότι θα τα λέμε συχνά.
Όσο και να αγαπάω την Ελλάδα γι'αυτό τον λόγο που ανέφερες θέλω να φύγω από εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή